Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ελλ. υπότιτλοι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ελλ. υπότιτλοι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013

BBC: Άγρια Ζώα / Trials of Life 2002

Στις ακτές της νήσου των Χριστουγέννων βρίσκεται μια παραλία βαμμένη κόκκινη από εκατομμύρια πορφυρών καβουριών, τα οποία επέλεξαν όλα μαζί να γεννήσουν ταυτόχρονα τα αυγά τους...
Στην Ανατολική Αφρική ένας μικρός ελέφαντας γεννιέται και όλα τα θηλυκά του κοπαδιού αναλαμβάνουν να το προστατεύσουν, αφού πρώτα μοιράσουν τις αρμοδιότητές τους..
Σε μια ακτή της Παταγονίας θαλάσσιοι ελέφαντες ξαπλώνουν αμέριμνοι, ενώ ένα θεόρατο κύμα, το οποίο κρύβει μια τεράστια φάλαινα-δολοφόνο, σκάει στην ακτή....
Ζήστε μαζί με τα πιο σπάνια πλάσματα του ζωικού βασιλείου τις πιο ριψοκίνδυνες περιπέτειές τους, σε αυτή τη συγκλονιστική σειρά ντοκιμαντέρ!
Παραγωγή: Peter Jones















Τετάρτη 7 Αυγούστου 2013

BBC: Wanderers of the Deep (TV series)/ Οι ταξιδιώτες του βυθού 1999 (Ελληνικοί υπότιτλοι)

ΝATURAL HISTORY SERIES
Δείτε το εδώ

2 μοναδικά ταξίδια....2 κυρίαρχοι των θαλασσών: δελφίνια και φάλαινες... Ακολουθήστε τους!
Tαξιδέψτε στους ωκεανούς του πλανήτη, και ζήστε μια μοναδική εμπειρία ζωής ακολουθώντας τα δελφίνια και τις φάλαινες...
 
Ντοκιμαντέρ με εντυπωσιακή κινηματογράφηση όπως μόνο το BBC μπορεί να σας προσφέρει! Σας προσκαλούμε σε μια μοναδική περιήγηση - εμπειρία στους βυθούς του πλανήτη όπου κατοικούν δύο θαλάσσια θηλαστικά: τα δελφίνια και οι φάλαινες. 

H ΜΑΓΕΙΑ ΤΩΝ ΔΕΛΦΙΝΙΩΝ
Θα συναντήσουμε μερικά από τα πιο σπάνια και αξιόλογα από τα 30 είδη δελφινιών που ζουν στον πλανήτη: από τα δελφίνια του Αμαζονίου που ζουν στο γλυκό νερό, μέχρι την φονική όρκα, καταγράφονται μοναδικά στιγμιότυπα της ζωής των δελφινιών όπως δεν τα είδατε ποτέ! Ακολουθούμε τα βήματα ενός νεογέννητου δελφινιού κατά τη διάρκεια του πρώτου χρόνου της ζωής του. Θα τον παρακολουθήσουμε ενώ μαθαίνει να αναπνέει, να θηλάζει, να κυνηγά και να επικοινωνεί με τα άλλα δελφίνια, μέχρι να γίνει πλήρης μέλος της θαυμαστής κοινωνίας των δελφινιών.
Παραγωγή: Ρόμπιν Τζάκμαν

ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΦΑΛΑΙΝΩΝ
Εκπληκτικές εικόνες αποκαλύπτουν για πρώτη φορά τα μυστήρια των φαλαινών. Μια θαυμαστή περιήγηση στον κόσμο των τεράστιων πλασμάτων και των ταξιδιωτικών τους περιπετειών καθώς αποδημούν: κατά τη διάρκεια της ζωής της μια γκρίζα φάλαινα καλύπτει μια απόσταση ίση με αυτής ενός ταξιδιού μέχρι τη Σελήνη! Παρακολουθήστε τη διάσωση μιας νεογέννητης φάλαινας που σώζεται ύστερα από μια καταιγίδα από τους ανθρώπους και ύστερα ξαναφήνεται στην απεραντοσύνη των ωκεανών. Μια απίστευτη ποικιλία θηλαστικών που κάνουν την φαντασία μας να καλπάζει σε εξωτικές και άλλες περιπέτειες.
Παραγωγή: Κρίστιν Σάντλερ
 
Πρωτότυπη βιντεοκασσέτα
φωτο
A newborn bottlenose dolphin through the first year of his life; spinner dolphins; spotted dolphins in the Bahamas; Amazon River dolphins and orcas.

This is the story of dolphins, one of the most celebrated marine Mammals. Man's fascination with the 'Spirits of the Sea' is as old as civilisation itself. BBC Production released through The Reader's Digest.

Περισσότερα στοιχεία: http://www.aptonline.org/catalog.nsf/...

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Ωκεανοί / Oceans (2009) (Eλληνικοί υπότιτλοι)




Δείτε το εδώ.
trailer εδώ και εδώ
Μετά τα "Ταξιδιάρικα Πουλιά", ο Ζακ Περίν και ο Ζακ Κλουζό, έχοντας στη διάθεσή τους πρωτοποριακές μεθόδους κινηματογράφησης, μας οδηγούν στην καρδιά των ωκεανών για να ανακαλύψουμε άγνωστα ή γνωστά θαλάσσια πλάσματα.
Το "Oceans" αναρωτιέται για τις επιπτώσεις του ανθρώπινου αποτυπώματος στην άγρια πανίδα και απαντά στο ερώτημα: "Ωκεανός; Ποιος είναι ο Ωκεανός;" μέσα από εικόνες και συναισθήματα.
Ένα ντοκιμαντέρ της Disney για τη θάλασσα, τα πλάσματά της, τον 'κόσμο' της, την λειτουργία και τη σημασία όλων αυτών στη σύγχρονη εποχή, στον σύγχρονο πλανήτη.

Ξεκινώντας από μια σύντομή ανάλυση του βυθού, περνάει στη ζωή και την λειτουργικότητα των πλασμάτων που ζουν 'μόνιμα' ή περιστασιακά στο νερό, παρουσιάζοντας την μοναδική σημασία τους χωρίς πολλά λόγια, αφήνοντας την κάμερα να τραβάει και εκείνα να μιλούν από μόνα τους. Καταλήγει σε ένα οικολογικό μήνυμα, με μια λεπτότητα που περνάει μπροστά από τα μάτια σου σαν ένα φανταστικό αλλά και ρεαλιστικό ανοιξιάτικο πρωινό. Διδακτικό και καλογυρισμένο, θα σας μάθει αρκετά πράγματα που δεν ξέρατε...

Οι Perrin και Cluzaud σκηνοθετούν όμορφα, έχοντας μαζέψει ένα εξαιρετικό, ευρύ και ενδιαφέρον υλικό που μάλλον χρειάστηκε αρκετό καιρό για να φτιαχτεί. Έχει δομή και ευφάνταστα πλάνα που δικαιολογούν απόλυτα τα αρχικά λόγια του Perrin, ότι η θάλασσα είναι ένα ξεχωριστό σύμπαν, ένας μοναδικός, εν μέρει ανεξερεύνητος, τόπος οπού η ζωή έχει άπειρες μορφές και ασύλληπτα 'ήθη και έθιμα'. Από τις όρκες και τα δελφίνια μέχρι τα χιλιάδες είδη ψαριών και οστρακόδερμων, το ταξίδι είναι μεγάλο με πολλές συγκινήσεις, καλύπτοντας ένα τεράστιο φάσμα ευαισθησιών και εγκυκλοπαιδικής γνώσης.
[cinemanews.gr] Οι δημιουργοί της ταινίας Oceans θέλησαν να «κολυμπήσουν» σαν ψάρια, ανάμεσα σε άλλα ψάρια, είτε κινηματογραφώντας με ταχύτητα 10 κόμβους την ώρα σε μια περιοχή αλίευσης τόνου, είτε ακολουθώντας τα ακροβατικά των δελφινιών, είτε πηγαίνοντας πλάι με πλάι στο πτερύγιο ενός λευκού καρχαρία... Μετά τα "Ταξιδιάρικα Πουλιά", ο Ζακ Περίν και ο Ζακ Κλουζό έχοντας στη διάθεσή τους πρωτοποριακές μεθόδους κινηματογράφησης, μας οδηγούν στην καρδιά των ωκεανών για να ανακαλύψουμε άγνωστα ή γνωστά θαλάσσια πλάσματα.
Σκηνοθεσία: Jacques Perrin
Σενάριο: Christophe Cheysson, Jacques Cluzaud
Ηθοποιοί: Pierce Brosnan, Jacques Perrin, Rie Miyazawa
Official website

DVD

Πηγή

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

ΙΜΑΧ: Wild Ocean (2008) (Ελληνικοί υπότιτλοι)

Δείτε το εδώ
Πρόκειται για ντοκιμαντέρ που περιγράφει το γεγονός που συμβαίνει κάθε χρόνο στη δυτική Αφρική όπου δισεκατομμύρια τόνοι σαρδέλες μεταναστεύουν στην ακτή KwaZulu-Natal. Το Wild Ocean αποθανατίζει τις φάλαινες, τους καρχαρίες και άλλα θαλάσσια όντα που τρέφονται από αυτή τη μαζική μετανάστευση η
οποία προσφέρει την ετήσια αναγκαία τροφή τόσο για τα πλάσματα της θάλασσας όσο και για τους ανθρώπους, οι οποίοι ζουν για αμέτρητες γενιές στις εκεί ακτές. Στην ταινία δείχνει πως οι επιχειρήσεις, οι κυβερνήσεις και οι τοπικές κοινωνίες έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους για να προστατεύσουν αυτή την ανεκτίμητη οικολογική πηγή πλούτου. Επίσης το ντοκιμαντέρ μας δείχνει τόσο τον αγώνα για επιβίωση μέσα στη θάλασσα καθώς και το αντίκτυπό της σε οικονομικό και πολιτισμικό επίπεδο.
Πηγή

BBC Nature: Human Planet (8 επεισόδια) (2011) (Ελληνικοί υπότιτλοι)


Επεισόδιο 1ο: Ωκεανοί (Into the Blue)
δείτε το εδώ

Η Σειρά Ντοκιμαντέρ είναι μια επική καταγραφή της επιβίωσης του ανθρώπου στα πιο ακραία περιβάλλοντα. Κάθε επεισόδιο επικεντρώνεται σε ένα περιβάλλον και το πώς οι λαοί και οι φυλές που ζουν εκεί προσαρμόζονται σε αυτό  οι ωκεανοί, έρημοι, αρκτική, ζούγκλες, βουνά, λιβάδια, ποτάμια και πόλεις. Την σειρά αφηγείται ο Τζον Χαρτ και διαθέτει πρωτότυπη μουσική από τον συνθέτη Nitin Sawnhey.
Πηγή


Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

Πρόγραμμα 'Θάλασσα': Θαλάσσια θηλαστικά, oι συγκάτοικοί μας στις ελληνικές θάλασσες (2012)

Μέρος 2ο
Μέρος 3ο
Μέρος 4ο

Το ντοκιμαντέρ «Θαλάσσια θηλαστικά, οι συγκάτοικοί μας στις ελληνικές θάλασσες» παράχθηκε στα πλαίσια της ενημερωτικής εκστρατείας "Θάλασσα", με σκοπό την ευαισθητοποίηση του ελληνικού κοινού για την ανάγκη προστασίας των θαλάσσιων θηλαστικών που ζουν στις ελληνικές θάλασσες. Μέσα από το 30λεπτο ντοκιμαντέρ αυτό θα γνωρίσετε όλα τα θαλάσσια θηλαστικά που ζουν στη χώρα μας, από τι απειλούνται και τι μπορούμε να κάνουμε όλοι μας για να τα βοηθήσουμε.

H MOm/Εταιρεία για τη Μελέτη & Προστασία της Μεσογειακής φώκιας και το WWF Ελλάς υλοποιούν το ευρωπαϊκό πρόγραμμα "Θάλασσα: Μάθε, Δράσε, Προστάτεψε: Ενημερωτική, Εκπαιδευτική, Συμμετοχική εκστρατεία για τα θαλάσσια θηλαστικά στην Ελλάδα", σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών Πέλαγος και το Tethys Research Institute.

H "Θάλασσα" χρηματοδοτείται κατά 50% από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και εντάσσεται στο χρηματοδοτικό εργαλείο της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος, LIFE Information & Communication.

Κύριος στόχος του προγράμματος "Θάλασσα" είναι η αντιμετώπιση ενός σημαντικού περιβαλλοντικού προβλήματος για το θαλάσσιο περιβάλλον της Ελλάδας, το οποίο αφορά στη διατήρηση όλων των σπάνιων και απειλούμενων θαλάσσιων θηλαστικών που φιλοξενούνται στα ελληνικά νερά. Πιο συγκεκριμένα το πρόγραμμα "Θάλασσα" στοχεύει να καθιερώσει στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας την ανάγκη για την προστασία των θαλάσσιων θηλαστικών, παρουσιάζοντας τη σπουδαιότητα της ύπαρξής τους στο θαλάσσιο περιβάλλον
Κανάλι της εξτρατείας 'Θάλασσα'
Σελίδα στο facebook
 

Τα κητώδη της Μεσογείου Θάλασσας

Επεισόδιο 1. Μεσόγειος- Η θάλασσα στη μέση της γης
Δείτε το εδώ

«Τα κητώδη της Μεσογείου θάλασσας» είναι μια σειρά ντοκιμαντέρ με πέντε επεισόδια, σχετικά με τους επιστήμονες που εξερευνούν τη Μεσόγειο και τα κητώδη που κατοικούν σε αυτήν την αρχαία θάλασσα.
Η σειρά «Τα κητώδη της Μεσογείου θάλασσας» μας ταξιδεύει στις βαθιές θάλασσες και στα παράκτια ύδατα μέσω πολλών διεθνών επιστημόνων.
Εξετάζει την οικολογία των κητωδών και διερευνά τις αιτίες της αυξανόμενης πίεσης προς τους πληθυσμούς τους και τα ενδιαιτήματά τους.
Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να ευαισθητοποιήσει το κοινό, καθώς ο πολύς κόσμος δεν γνωρίζει καν ότι υπάρχουν μεγάλα κητώδη στη Μεσόγειο.
Σε μια περιοχή που σπάνια συνδέεται συνειρμικά με την ύπαρξη άγριας ζωής, η Μεσόγειος θάλασσα αποτελεί καταφύγιο για μια ποικιλία από αξιοθαύμαστα είδη κητωδών. Τετρακόσια εκατομμύρια άνθρωποι μοιράζονται τους πολύτιμους θαλάσσιους πόρους της Μεσογείου, παρόλα αυτά, οι πιθανότητες να συναντήσει κανείς κητώδη στο φυσικό τους περιβάλλον είναι πάρα πολύ μικρές. Οι αυξανόμενες πιέσεις θα προκαλέσουν άραγε την εξαφάνιση των κητωδών τώρα, που μόλις αρχίζουμε να τα γνωρίζουμε;
Επεισόδιο 2. Οι φυσητήρες της Ελλάδας: Ζώντας κατά μήκος της τάφρου
Δείτε το εδώ
Το «Οι Φυσητήρες της Ελλάδας – Ζώντας κατά μήκος της Τάφρου» καταγράφει μια επιστημονική αποστολή στην Ελλάδα αφιερωμένη
στους απειλούμενους Μεσογειακούς φυσητήρες.. Συναντάμε τον Δρ. Αλέξανδρο Φραντζή του Ινστιτούτου Κητολογικών Ερευνών Πέλαγος πάνω στο ερευνητικό σκάφος Νηρηίς σε ένα ταξίδι στις μεγαλύτερες υποθαλάσσιες τάφρους της Μεσογείου.
Στο Ιόνιο Πέλαγος ανακαλύπτουμε τα μέλη μιας οικόγενειας φυσητήρων που συναναστρέφονται και μελετάμε τη συμπεριφορά τους καθώς υποδέχονται ένα νεογέννητο στην ομάδα. Παρόλα αυτά, το μέλλον του νεογέννητου μικρού και της οικογένειάς του είναι αβέβαιο. Καθώς το περιβάλλον τους υποβαθμίζεται εξαιτίας των ανθρωπογενών πιέσεων, τι θα φέρει άραγε το μέλλον στα πιο κοινωνικά από όλα τα μεγάλα κητώδη;




Επεισόδιο 3. Η παράνομη αλιεία με παρασυρόμενα αφρόδιχτα
Δείτε το εδώ
Παρά την απαγόρευση της από τα Ηνωμένα Έθνη παγκοσμίως το 1992 και από την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2002, η αλιεία με παρασυρόμενα αφρόδι
χτα συνεχίζεται παράνομα σε όλη τη Μεσόγειο θάλασσα. Τα δίχτυα αυτά έχουν απαγορευτεί επειδή πιάνουν μεγάλες ποσότητες ειδών που πετιούνται, και ονομάζονται «παρεμπίπτον αλίευμα», απειλώντας έτσι πληθυσμούς μεταναστευτικών ψαριών, θαλάσσιων χελωνών και κητωδών.
Παίρνουμε συνέντευξη από τον Xavier Pastor της Οceana, μιας οργάνωσης για την διατήρηση του παγκόσμιου θαλάσσιου περιβάλλοντος. Ο Xavier Pastor ηγείται μιας ομάδας επιστημόνων, φωτογράφων, και κινηματογραφιστών, που συστηματικά καταγράφουν την παράνομη χρήση παρασυρόμενων αφρόδιχτων σε όλη τη Μεσόγειο. Με περισσότερα από 500 τέτοιου είδους αλιευτικά σκάφη να λειτουργούν στην περιοχή, ερευνητές και περιβαλλοντικές οργανώσεις εκφράζουν την ανησυχία πως θάλασσια είδη οδηγούνται στην εξαφάνιση. Σε αυτό το επεισόδιο διερευνούμε αυτό το είδος αλιείας και τους λόγους για τους οποίους συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
 



4. Τα δελφίνια εξαφανίζονται
Δείτε το εδώ
Κάποτε τα κοινά δελφίνια ήταν άφθονα σε όλη τη Μεσόγειο θάλασσα. Σήμερα μειώνονται δραματικά και επιβιώνουν μόνο σε κάποια μέρη από την αρχική τους ε
ξάπλωση. Στη δυτική Ελλάδα, η θαλάσσια περιοχή γύρω από το νησί Κάλαμος, είναι το τελευταίο τους καταφύγιο ή σωστότερα έτσι ήταν. Γιατί λοιπόν τα δελφίνια εξαφανίζονται?
Μιλάμε με τον Giovanni Bearzi, Πρόεδρο του Ερευνητικού Ινστιτούτου ‘Tethys’ στην Ιταλία. Ο Giovanni μελετά τα παράκτια δελφίνια στην Ανατολική Μεσόγειο εδώ και δύο δεκαετίες. Κάτι που ξεκίνησε σαν μελέτη της οικολογίας και της συμπεριφοράς των κοινών δελφινιών γύρω από τον Κάλαμο κατέληξε σε μια συστηματική καταγραφή του αφανισμού τους.
Μόνο 30 χιλιόμετρα μακριά από τον Κάλαμο βρίσκεται ο Αμβρακικός Κόλπος, όπου τα παράκτια ρινοδέλφινα ευδοκιμούν. Γιατί υπάρχει τέτοια σημαντική διαφορά στην υγεία μεταξύ των δύο αυτών πληθυσμών δελφινιών;
Συναντάμε δύο ντόπιους αλιείς και συζητάμε μαζί τους για τη σχέση τους με τα δελφίνια και για την κατάσταση της θάλασσας που περιβάλλει την κοινότητά τους. Μπορεί ίσως, αυτό που συμβαίνει στα κοινά δελφίνια του Κάλαμου, να εξηγεί γιατί τα δελφίνια εξαφανίζονται σε όλη τη Μεσόγειο;
 



Επεισόδιο 5. Θαλάσσια καταφύγια- Θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές για κητώδη: είναι η λύση?
Δείτε το εδώ
Έχει νόημα άραγε να σώσουμε τα μεγάλα κητώδη, τα δελφίνια και τις φώκαινες αν το περιβάλλον το
υς παραμείνει απροστάτευτο;
Οι Θαλάσσιες Προστατευόμενες Περιοχές, γνωστές ως ΘΠΠ ή Θαλάσσια Καταφύγια, είναι το αντίστοιχο των εθνικών πάρκων και των προστατευόμενων περιοχών στη στεριά.
Ο Erich Hoyt είναι συγγραφέας και διακεκριμένος επιστημονικός συνεργάτης της Εταιρίας Προστασίας Φαλαινών και Δελφινιών (WDCS). Υποστηρίζει πως η δημιουργία ΘΠΠ για κητώδη μπορεί να έχει ένα θετικό αντίκτυπο στην διατήρηση και άλλων ειδών καθώς και ολόκληρων οικοσυστημάτων.
Οι επιστήμονες Ana Cañadas και Ric Sagarminaga εργάζονται στη θάλασσα του Αλμποράν ανοιχτά της ακτής της νότιας Ισπανίας. Εντοπίζουν σημαντικά οικοσυστήματα για μεταναστευτικά είδη, ενώ ταυτόχρονα συνεργάζονται με διάφορες τοπικές ομάδες των οποίων ο βιοπορισμός εξαρτάται από μια υγιή θάλασσα.
Ωστόσο, μπορεί η ίδρυση ΘΠΠ να προστατέψει τα κητώδη από όλες τις ανθρωπογενείς πιέσεις; Μιλάμε με την Cristina Fossi, τοξικολόγο περιβάλλοντος από το πανεπιστήμιο της Σιένα στην Ιταλία, της οποίας η εργασία αναδεικνύει τα συγκλονιστικά επίπεδα ρύπανσης στα σώματα των κητωδών της Μεσογείου.
Το τελευταίο αυτό πρόγραμμα της σειράς, «Τα Κητώδη της Μεσογείου» ερευνά αν τα μεγάλα κητώδη, τα δελφίνια και οι φώκαινες μπορούν να αποτελέσουν καταλύτη γενικότερα για την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας σε αυτήν την αρχαία θάλασσα.

Πηγή

Σάββατο 1 Ιουνίου 2013

ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.: Ναυτίλος: Δελφίνια (2012)

Δείτε το εδώ
Η ερευνητική περιπέτεια στις ελληνικές θάλασσες! 
Το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.), το μοναδικό ερευνητικό κέντρο στην Ελλάδα που δραστηριοποιείται στη θαλάσσια έρευνα, σε συνεργασία με την εταιρία παραγωγής OLYVON και την εταιρεία cyta, θυγατρική του Εθνικού Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, ξεκινά τη σειρά ωκεανογραφικών ντοκιμαντέρ "Ναυτίλος" στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ.
Η ομάδα θαλάσσιων επιστημόνων του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε, δυτών και κινηματογραφιστών, με επικεφαλή τον Δρ. Βαγγέλη Παπαθανασίου, Διευθυντή Ερευνών, διαπλέουν τις ελληνικές θάλασσες με σκοπό την κατανόηση και καταγραφή του φυσικού πλούτου και των προβλημάτων της υποβρύχιας ζωής. Σκοπός της ομάδας είναι η καταγραφή του θαλάσσιου οικοσυστήματος και η εξερεύνηση του πλούτου της υποθαλάσσιας ζωής.

Ο «Ναυτίλος» είναι μια εντυπωσιακή παραγωγή της οποίας τα γυρίσματα έχουν κρατήσει 3 χρόνια με περισσότερες από 80 πλεύσιμες ημέρες αποστολής στις θάλασσες της Ελλάδας, της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας. Από τον Σεπτέμβριο του 2007, όταν και ξεκίνησε σε συνεργασία με το ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε., έχουν συμμετάσχει πάνω από 50 Έλληνες ερευνητές και πλήρωμα 25 ναυτικών του Ωκεανογραφικού πλοίου «Αιγαίο».
επίσημη ιστοσελίδα

Xάνοντας τη Θάλασσα της Ελευθερίας/ A Fall From Freedom (2011) (Eλληνικοί υπότιτλοι)

Δείτε το εδώ 
trailer
Οι φάλαινες και τα δελφίνια, με την μοναδική τους ευφυϊα, την εκπληκτική ζωτική τους δύναμη και την ομορφιά τους, αποτελούσαν πάντοτε αντικείμενο έμπνευσης και θαυμασμού αλλά και σύμβολο ελευθερίας για τους ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η ταινία A Fall From Freedom ("Χάνοντας τη Θάλασσα της Ελευθερίας") φέρνει στο φως τη σκοτεινή πλευρά της "αξιοποίησης" αυτού του θαυμασμού και την εμπορική εκμετάλλευση που έχουν υποστεί και εξακολουθούν να υφίστανται τα πανέμορφα αυτά θηλαστικά της θάλασσας, παρουσιάζοντας την ιστορία της βιομηχανοποιημένης αιχμαλωσίας τους.

Σε 80 συναρπαστικά λεπτά, η ταινία αυτή παρουσιάζει με ντοκουμέντα τις χιλιάδες των δελφινιών που έχουν υποστεί παράνομη αρπαγή, επώδυνη μεταφορά από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη ή ακόμα και βίαιο θάνατο, προκειμένου να εφοδιάσουν τα δελφινάρια και τα ενυδρεία, καθώς επίσης και την τέχνη της παραπληροφόρησης του κοινού που τα επισκέπτεται, μέσα από καλά οργανωμένες δημόσιες σχέσεις και διαφημιστικές καμπάνιες.

Συγγραφέας: Stanley M. Minasian

Aφήγηση: Mike Farrell
Μετάφραση: ομάδες στο facebook Stop Attica Zoological Park Dolphinarium (Athens - Greece) και Όχι στο δελφινάριο-τσίρκο στο Αττικό Πάρκο

Παραγωγή: Earth Views Productions, 2011
επίσημη ιστοσελίδα
Σελίδα στο facebook
DVD 
Ποια ιστολόγια έχουν μοιραστεί την ταινία.


Η Δράση για την άγρια ζωή (σελίδα στο facebook) παρουσιάζει το ντοκιμαντέρ: Α Fall From Freedom / Χάνοντας τη Θάλασσα της Ελευθερίας, Μικρόπολις, Θεσσαλονίκη 9 Μαρτίου 2013, ώρα 20:30
εκδήλωση προβολής στο facebook
 Από το δέος και το θαυμασμό που πάντα προκαλούσαν στους ανθρώπους τα κητώδη, μέχρι την εκμετάλλευσή τους σαν ζωντανά εμπορεύματα, μεσολάβησαν αιώνες και ανθρώπινοι πολιτισμοί. Η πρώτη απόπειρα να εκτεθούν αιχμάλωτα δελφίνια με σκοπό τη διασκέδαση του κοινού έγινε στον Άγιο Αυγουστίνο της Φλόριντα, το 1938, και η μόδα των δελφιναρίων εξαπλώθηκε γρήγορα μετά από την μεγάλη επιτυχία της τηλεοπτικής σειράς "Φλίππερ" στην Αμερική, κατά την δεκαετία 60 - 70. Το θλιβερό παρασκήνιο στην ιστορία της αιχμαλωσίας τους έρχεται να αποκαλύψει το ντοκιμαντέρ A Fall From Freedom, (ιστοσελίδα, facebook)  παρουσιάζοντας την "πτώση" τους από την ελευθερία της θάλασσας και του ωκεανού στο χλωριωμένο νερό της πισίνας, και την έκπτωση της ιδιαίτερα σύνθετης και εξελιγμένης τους οντότητας στο ρόλο του υπάκουου γελωτοποιού. Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει την ιστορία της αιχμαλωσίας τους, από τις αρχές της δεκαετίας του 70, δηλαδή εκείνο το χρονικό σημείο πέρα από το οποίο αυτή η επιχείρηση εξελίχθηκε σε παγκόσμια βιομηχανία. Στο προσκήνιο της βιομηχανίας αυτής βασιλεύει η τέχνη της παραπληροφόρησης του κοινού, μέσα από καλά οργανωμένες δημόσιες σχέσεις και διαφημιστικές καμπάνιες, ενώ στο παρασκήνιο κυριαρχούν οι αρπαγές από τη θάλασσα, η παράνομη διακίνηση, η κυβερνητική διαφθορά και η δυσκολία της εφαρμογής των νόμων, οι επώδυνες μεταφορές από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη και η ανελέητη εκμετάλλευση. 






Το ντοκιμαντέρ αυτό βγήκε στον αέρα το καλοκαίρι του 2011, ένα περίπου χρόνο μετά από τον γνωστό Όρμο - The Cove που ευαισθητοποίησε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων στο θέμα της κακοποίησης των δελφινιών, και ήρθε να συμπληρώσει και να ολοκληρώσει την εικόνα. Η σύλληψη των δελφινιών από τη θάλασσα είναι μια πάρα πολύ βίαιη διαδικασία, με όποιον τρόπο και αν γίνεται, και τα περισσότερα δελφινάρια και ενυδρεία εμπλέκονται είτε άμεσα είτε έμμεσα σ' αυτήν, όσο και αν προσπαθούν να το αποφύγουν, δεδομένου ότι η αναπαραγωγή στην αιχμαλωσία δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες τους και χρειάζονται κατά καιρούς νέο αίμα από άγριους πληθυσμούς, τόσο για να αντικατασταθούν τα άτομα που πεθαίνουν όσο και για να εξασφαλιστεί η γενετική ποικιλομορφία την οποία απαιτεί η υγεία του συνόλου.



Τα τελευταία χρόνια, η πλειονότητα του πολιτισμένου κόσμου, έχει σαφέστατη και συνειδητή απέχθεια προς κάθε είδους τσίρκο που βασανίζει για διασκέδαση τα πλάσματα της γης, για το υδάτινο τσίρκο των δελφιναρίων όμως οι εντυπώσεις είναι ακόμα ανολοκλήρωτες και θολές. Ο κυριότερος ίσως λόγος είναι η έλλειψη κατανόησης της φυσιολογικής οντότητας των κητωδών και η απουσία της συνειδητοποίησης ότι οι καταπληκτικές φυσιολογικές και ψυχοδιανοητικές δυνατότητες αυτών των πλασμάτων όχι μόνο δεν βοηθούν την προσαρμογή σε τεχνητές συνθήκες, αλλά αντιθέτως την απαγορεύουν. Ένας άλλος λόγος ίσως είναι ο τρόπος με τον οποίον οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μάθει να αγαπούν τα ζώα, τόσο τα άγρια όσο και τα εξημερωμένα, ο οποίος συνοδεύεται από μια τάση για οικειοποίηση και προσαρμογή στα δεδομένα της ανθρώπινης ζωής. Και αν κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δύσκολο για μια αρκούδα, έναν λύκο, έναν ελέφαντα, μία τίγρη ή ένα λιοντάρι, για τα κητώδη είναι εντελώς αδύνατο. Όχι μόνο γιατί τα άγρια δελφίνια δεν μπορούν να γίνουν "ζώα συντροφιάς" μέσα σε δύο και τρείς γενεές, αλλά κυρίως γιατί η αιχμαλωσία τους στερεί το πιο βασικό στοιχείο της ύπαρξής τους, το περιβάλλον μέσα στο οποίο, εδώ και αιώνες, εξελίχτηκαν για να ζούν: τους ωκεανούς και τα πελάγη, έναν κόσμο σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητο, που δεν μπορεί να υποκατασταθεί από καμία δεξαμενή κατασκευασμένη από τον άνθρωπο, όσο υψηλών προδιαγραφών και αν είναι.





Αυτό ακριβώς το κενό της πληροφόρησης έρχονται να εκμεταλλευτούν οι επιχειρηματίες των δελφιναρίων: "Τα δελφίνια αγαπούν τους ανθρώπους", λένε. Και οι άνθρωποι αγαπούν τα δελφίνια! Όμως τι είδους αγάπη είναι αυτή όπου ο ένας από τα δύο μέρη στερεί από τον άλλον κάθε δυνατότητα να είναι ο εαυτός του; Θα αποφάσιζε ποτέ κάποιος που αγαπάει το σκύλο του να τον παραχωρήσει σε ανοίκεια πλήθη ανθρώπων που θα πλήρωναν εισητήριο για να περνούν από μπροστά του, να τον βλέπουν κάτω από εκτυφλωτικά φώτα, να τού σφυρίζουν, να τον αγγίζουν, να γελούν με τα κατά παραγγελία καμώματά του, και να φωνασκούν, εφτά ημέρες την εβδομάδα, όλες τις εβδομάδες του χρόνου;



Τα τελευταία χρόνια, η πλειονότητα του πολιτισμένου κόσμου, έχει σαφέστατη και συνειδητή απέχθεια σε κάθε είδους τσίρκο, όμως στην περίπτωση των δελφιναρίων, η συλλογική συνείδηση μιας μεγάλης μερίδας ανθρώπων δυσκολεύεται να διακρίνει την κακοποίηση. "Χρησιμοποιούμε θετικούς τρόπους εκπαίδευσης", λένε οι επιχειρηματίες των δελφιναρίων, και επίσης "δεν αναγκάζουμε τα ζώα μας να εκτελούν αφύσικες συμπεριφορές". Είναι γεγονός ότι τα δελφίνια δεν τα δένουν με αλυσσίδες και - εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις - δεν τα χτυπούν. Όμως αυτό που ξέρουμε πολύ καλά ότι συμβαίνει στο τσίρκο, δεν θα το δούμε να γίνεται ποτέ στη σκηνή. Εκείνο που ίσως θα δούμε είναι το μαστίγιο, λίγο ως πολύ διακριτικά κρυμμένο στα χέρια του θηριοδαμαστή. Αντίθετα, στην άγνοιά μας ποντάροντας οι εκπαιδευτές των δελφινιών, δεν κάνουν καμία απολύτως προσπάθεια να κρύψουν τη σφυρίχτρα. Αυτή τη σφυρίχτρα που τα δελφίνια άκουσαν για πρώτη φορά στη ζωή τους την ώρα που τα άρπαξαν από τη θάλασσα και που δεν θα μπορέσουν να ξεχάσουν ποτέ. Αυτή τη σφυρίχτρα που δίνει το σύνθημα για το άλμα στον αέρα, για το πέρασμα μέσα από το στεφάνι, για την έξοδο από την πισίνα και την ακίνητη πόζα στο φακό, για το φιλί στο μάγουλο του κάθε άγνωστου επισκέπτη. Κι’ εμείς, που έχουμε καταλάβει πολύ καλά γιατί είναι αφύσικο και βασανιστικό μια αρκούδα να κάνει ποδήλατο ή ένας ελέφαντας κατακόρυφο, βλέποντας ένα δελφίνι να ξεβράζεται στα πλακάκια της δεξαμενής, χειροκροτούμε ευχαριστημένοι. Γιατί δεν συνειδητοποιούμε ότι αυτή η συμπεριφορά είναι όχι μόνον αφύσικη αλλά και επικίνδυνη, και ότι τα κητώδη της θάλασσας βγαίνουν στη στεριά μονάχα όταν κινδυνεύουν να πεθάνουν. Στη φύση, η "πόζα" αυτή για τα δελφίνια σηματοδοτεί επερχόμενο θάνατο.



"Τα δελφίνια στις θάλασσες κινδυνεύουν από χίλια δυό, ενώ εμείς τα φροντίζουμε και είναι ευτυχισμένα. Κι' αυτό που κάνουν τους αρέσει, είναι μέσα στη φύση τους να κάνουν παιχνίδια", μάς λένε. "Είναι τόσο ευχαριστημένα, βλέπετε πώς "χαμογελούν"; Όμως τα δελφίνια στη θάλασσα δεν παίζουν κατά παραγγελία, και το πρόσωπο τους δεν έχει μύες για να εκφράζει συναισθήματα, όπως ο άνθρωπος και άλλα θηλαστικά. Η φύση τους έχει δώσει - ευχή και κατάρα - καρφωμένο στο πρόσωπο αυτό το μόνιμο χαμόγελο του παλιάτσου. Χαμογελούν κάνοντας το γύρο της δεξαμενής τους χιλιάδες φορές, για να υποκαταστήσουν τα δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα που θα έκαναν στη θάλασσα αν ήταν ελεύθερα, όχι για πολυτέλεια ή για άσκηση, αλλά γιατί έτσι είναι προγραμματισμένα - βαθειά μέσα στα κύτταρά τους - να υπάρχουν, να κυνηγούν, να τρέφονται, να μεταναστεύουν και να ζούν. Χαμογελούν ζητιανεύοντας στεγνά κατεψυγμένα ψάρια, παραγεμισμένα με βιταμίνες, αντιβιοτικά, αντιόξινα και αγχολυτικά. Ανοίγουν το χαμογελαστό τους στόμα και επιτρέπουν στους εκπαιδευτές να περάσουν στον οισοφάγο τους το σωλήνα που ποτίζει με νερό το στομάχι τους, μετά την παράσταση, στα παρασκήνια, σχεδόν κάθε μέρα, με σκοπό την απαραίτητη ενυδάτωση που η συντηρημένη τροφή δεν μπορεί να τους εξασφαλίσει. Χαμογελούν πασαλειμμένα με σκουρόχρωμες αλοιφές που καλύπτουν τα εγκαύματα και τις πληγές που ο ήλιος και το χλώριο έχουν γράψει στο δέρμα τους. Χαμογελούν σφίγγοντας και σπάζοντας τα δόντια τους πάνω στα κάγγελα της πισίνας - από πνιγμένη μανία και ανία. Χαμογελούν όταν η αντανάκλαση από το σόναρ που χτυπά πάνω στα τοιχώματα της δεξαμενής, επιστρέφει σαν αέναη βασανιστική ηχώ και τα τρελλαίνει. Χαμογελούν όταν δέχονται τον καθετήρα που στέλνει με το ζόρι το σπέρμα στη μήτρα τους για να γεννήσουν με τεχνητό τρόπο το μωρό τους και να θρηνήσουν - πάντα χαμογελώντας, πολύ σύντομα και πολύ συχνά, τον πρόωρο θάνατό του. Χαμογελούν όσα χρόνια κι' αν ζήσουν - και ζούν συνήθως λίγο. Ακόμα και πεθαμένα όμως, τα δελφίνια χαμογελούν.



Στο ντοκιμαντέρ A Fall From Freedom - που μεταφράστηκε στα Ελληνικά "Χάνοντας την Ελευθερία της Θάλασσας" ή "Χάνοντας τη Θάλασσα της Ελευθερίας", καταρίπτεται με επιστημονικά επιχειρήματα ο μύθος της προστασίας των ειδών στα δελφινάρια, αλλά και ο μύθος της εκπαιδευτικής τους αξίας η οποία, ακόμη και αν κάποτε υπήρξε, ανάγεται σε μια περασμένη εποχή. Η έκθεση των δελφινιών στα δελφινάρια, ακόμη και αν κάποτε μπορούσε να προάγει ευαισθητοποίηση, σήμερα δεν αποτελεί τίποτα άλλο από ένα πρότυπο κακής εκπαίδευσης και εφησυχασμού για την ψεύτικη διατήρηση της άγριας ζωής και των κόσμων που καταστρέφονται γύρω μας. Είναι αλήθεια ότι ανακαλύψαμε πολλά πράγματα από τη μελέτη των κητωδών, το σπουδαιότερο όμως που μάθαμε είναι ότι η αιχμαλωσία τα σκοτώνει. Μάθαμε ακόμα ότι ο εγκλεισμός κάνει αυτά τα ζώα επιθετικά, μετρήσαμε στα προγράμματα κολύμβησης τραυματίες και στις πίστες του θεάματος ανθρώπους νεκρούς, και είδαμε ολόκληρους πληθυσμούς από τα ζώα αυτά να ξεκληρίζονται στο όνομα του κέρδους.



Ακόμη και κάτω από τις καλύτερες δυνατές συνθήκες, η αιχμαλωσία των κητωδών αποτελεί εξ ορισμού κακοποίηση, κάτι το οποίο πολύς κόσμος δεν μπορεί πάντα εύκολα να αντιληφθεί, καθώς η παραπληροφόρηση και η διαφήμιση δεν τού επιτρέπουν. Τα δελφίνια και ο μεγαλύτερος εκπρόσωπός τους η όρκα, που ζεί σε μια καταπληκτικά συγκροτημένη μητριαρχική κοινωνία και πρωταγωνιστεί στο ντοκιμαντέρ αυτό, δεν μπορούν να ζήσουν ποτέ σαν "κατοικίδια" απομονωμένα ζώα, ακόμη και όταν γεννιούνται στις πισίνες και περνούν μέσα σ' αυτές όλη τους τη ζωή. Και φαίνεται ότι ένα από τα αμαρτήματα της σύγχρονης ζωοφιλίας είναι η επιθυμία να οικειοποιηθεί όλα τα ζώα (άγρια και ήμερα) αντιμετωπίζοντάς τα σαν "pets" - επιθυμία που όχι μόνον εκμεταλλεύονται αλλά και καλλιεργούν τα παντός είδους εμπορικά κυκλώματα, τα δελφινάρια και οι σύγχρονοι ζωολογικοί κήποι.



Εκ μέρους της ομάδας "Πρωτοβουλία κατά της Αιχμαλωσίας των Κητωδών" για τη Δράση για την Άγρια Ζωή
Filikaki Tataimou
, κτηνίατρος ζώων συντροφιάς







Ο ωκεανολόγος Ιωσήφ Μακρής παρουσιάζει την ταινία A Fall From Freedom στο Δημοτικό Θέατρο Ρόδου, 24.4.2013, ώρα 20:00.

Αγαπήσαμε τις φάλαινες και τα δελφίνια από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα ντοκιμαντέρ και τις κινηματογραφικές ταινίες. Οι φάλαινες και τα δελφίνια διαθέτουν μοναδική ευφυΐα, εκπληκτική δύναμη και ομορφιά, αποτελούσαν πάντοτε αντικείμενο έμπνευσης και θαυμασμού αλλά και σύμβολο ελευθερίας για τους ανθρώπους.

Η ταινία Χάνοντας τη Θάλασσα της Ελευθερίας παρουσιάζει τη σκοτεινή πλευρά της αξιοποίησης αυτού του θαυμασμού και την εμπορική εκμετάλλευση που έχουν υποστεί οι φάλαινές και τα δελφίνια, παρουσιάζοντας την βιομηχανοποιημένη αιχμαλωσίας τους.

80 συναρπαστικά λεπτά που αναμφισβήτητα θα σας συγκινήσουν, παρουσιάζοντας χιλιάδες δελφίνια που έχουν υποστεί παράνομη αρπαγή, επώδυνη μεταφορά από τη μία άκρη του κόσμου στην άλλη ή ακόμα και βίαιο θάνατο, προκειμένου να εφοδιάσουν τα δελφινάρια και τα ενυδρεία, καθώς επίσης και την τέχνη της παραπληροφόρησης του κοινού που τα επισκέπτεται, μέσα από καλά οργανωμένες δημόσιες σχέσεις και διαφημίστηκες καμπάνιες, η λαμογιά σε όλο της το μεγαλείο.

Τα περισσότερα δελφινάρια και ενυδρεία εμπλέκονται είτε άμεσα είτε έμμεσα στην παράνομη ή νομιμοφανή βιομηχανία της αιχμαλωσίας αυτών των ζώων, προς όφελος της βιομηχανίας και της διασκέδασης των ανθρώπων, είναι όντως ένα όφελος για εμάς να βλέπουμε αυτά τα ζώα σε αιχμαλωσία; Η ταινία επίσης παρουσιάζει με ειλικρινή τρόπο το υπερκέρδος των επιχειρηματιών και των λοιπών διαπλεκόμενων.

Αρκετά έντονα είναι τα ντοκουμέντα πρόωρων και οδυνηρών θανάτων των ζώων καθώς επίσης και οι τραυματισμοί των εκπαιδευτών τους, οι παράνομες πρακτικές, η κυβερνητική αδιαφορία, και τα βρώμικα κρυμμένα μυστικά. Ένα δυναμικό ντοκιμαντέρ που έχει σκηνοθετήσει ο Αμερικάνος συγγραφέας, σκηνοθέτης και περιβαλλοντικός ακτιβιστής Stanley M. Minasian.


Iωσήφ Μακρής
ωκεανολόγος

The Cove/ Ο Όρμος (2009) (Ελληνικοί υπότιτλοι)

φωτο

Δείτε το εδώ και εδώ
trailer

Μια απίστευτη ιστορία μαζικής δολοφονίας δελφινιών καταγράφεται σε ντοκιμαντέρ και γίνεται ξανά επίκαιρη καθώς τις πρώτες ημέρες του Σεπτέμβρη η καθιερωμένη ετήσια πρακτική επαναλήφθηκε στο Ταϊτζί της Ιαπωνίας.

O Έλληνoαμερικανός Λούη Ψυχογιός (Louie Psihoyos), διάσημος φωτογράφος του National Geographic, σκηνοθετεί την ταινία «Ο όρμος» αποτυπώνοντας την ετήσια διαδικασία εξόντωσης δελφινιών στην Ιαπωνία.

Κάθε χρόνο, 23.000 δελφίνια σφαγιάζονται με την κάλυψη της Ιαπωνικής κυβέρνησης εκ των οποίων περίπου 1.500 αιχμαλωτίζονται ή θανατώνονται κάθε χρόνο στο Ταϊτζί, όπου οι ψαράδες τα οδηγούν μέσα σε έναν κόλπο και τα μαχαιρώνουν μέχρι θανάτου.

Μια ομάδα ακτιβιστών, με τη βοήθεια του πρώην παρουσιαστή Ric O’Barry του πασίγνωστου «Φλίπερ, το Δελφίνι», εξοπλισμένοι με στρατιωτική τεχνολογία και χρησιμοποιώντας στρατιωτικές τακτικές επιχειρούν να αποκαλύψουν τη σφαγή - άγνωστη ακόμη και από τους ίδιους τους Ιάπωνες πολίτες.
Συγγραφέας: Mark Monroe
Σκηνοθεσία: Louie Psihoyos
Cast: Ric O'Barry, Louie Psihoyos, Charles Hambleton, Joe Chisholm, Simon Hutchins, Mandy Rae Cruikshank, Kirk Crack
 

επίσημη ιστοσελίδα
σελίδα στο facebook
Πηγή


Ο Λούι Ψυχογιός μιλά στις Ειδήσεις της ΝΕΤ/ΕΡΤ βίντεο
φωτο

Στην Αρχαία Ελλάδα, οποιαδήποτε απόπειρα κακοποίησης δελφινιού τιμωρούνταν με θάνατο, όμως αυτό κάπου χάθηκε μέσα στους αιώνες... Έτσι ξεκινά το τρέϊλερ του ντοκιμαντέρ "The Cove"... Και αυτά που ανακάλυψε ο Ρικ Ο'Μπάρι, ο σκηνοθέτης Λούι Ψυχογιός και μια ομάδα ακτιβιστών, κινηματογραφιστών και δυτών, σ' έναν μικρό θαλάσσιο όρμο στην Ιαπωνία, ήταν μόνο "η κορυφή του παγόβουνου"...

Ο Λούι Ψυχογιός είναι ενθουσιώδης δύτης και φωτογράφος του βυθού που, με την τέχνη του, αναδεικνύει τη μείωση ενός από τους σημαντικότερους πόρους του πλανήτη μας, του νερού. Το 2005 δημιούργησε μαζί με τον Τζιμ Κλαρκ τον Σύλλογο Προστασίας των Ωκεανών -- Oceanic Preservation Society (OPS facebook) που προσπαθεί να προστατέψει την ομορφιά και τη ζωή των ωκεανών.

Σχετικά με την ταινία "The Cove", ο Λούι Ψυχογιός αναφέρει: "Παρευρισκόμουν σε ένα συνέδριο με τους καλύτερους επιστήμονες θαλάσσιων θηλαστικών, όπου ο Ρίτσαρντ Ο'Μπάρι, ο οποίος αιχμαλώτισε και εκπαίδευσε τον Flipper για την ομώνυμη ταινία και άλλες τηλεοπτικές σειρές, ήταν ένας τους βασικούς ομιλητές της βραδιάς. Την τελευταία στιγμή όμως, η εταιρεία-χορηγός της βραδιάς, η Sea World, απαγόρευσε στον Ρίτσαρντ να μιλήσει. Περίεργος να μάθω γιατί, πληροφορήθηκα ότι θα μιλούσε για έναν μυστικό θαλάσσιο όρμο, από όπου οι διακινητές δελφινιών διαλέγουν δελφίνια για να τα μεταφέρουν σε θαλάσσια πάρκα"...

... "Βλέποντας αυτήν την ταινία, ελπίζω πρώτον ο κόσμος να σταματήσει να πηγαίνει τα παιδιά του στα πάρκα ψυχαγωγίας με δελφίνια, και δεύτερον οι Ιάπωνες να σταματήσουν να τα σκοτώνουν και να τα τρώνε γιατί, εκτός από την ηθική πλευρά του θέματος, το κρέας των ζώων αυτών είναι τοξικό και ακατάλληλο για κατανάλωση. Τα δελφίνια και οι φάλαινες είναι μολυσμένα κυρίως λόγω της ρύπανσης των ωκεανών από τις δραστηριότητες των ανθρώπων", λέει.

Διαβάστε περισσότερα εδώ και εδώ
Πηγή



The Cove (2009) (πρωτότυπο)
Δείτε το εδώ
Bίντεο με τον Louie Psihoyos
Περιγραφή

Στην Αρχαία Ελλάδα, η κακοποίηση των δελφινιών τιμωρούνταν με θάνατο, όμως αυτό κάπου χάθηκε μέσα στους αιώνες. Έτσι ξεκινά το τρέιλερ του ντοκιμαντέρ "The Cove". Και αυτά που αποκαλύπτονται από τον υπερασπιστή των δελφινιών και πρωταγωνιστή της ταινίας Ρικ Ο'Μπάρι, τον σκηνοθέτη Λούι Ψυχογιό και μια ομάδα ακτιβιστών, κινηματογραφιστών και δυτών, σχετικά με όσα συμβαίνουν στον μικρό θαλάσσιο όρμο της Ιαπωνίας, είναι μόνον "η κορυφή του παγόβουνου".

Κατά την εποχή του Αριστοτέλη, οι αρχαίοι Έλληνες αντιμετώπιζαν τα δελφίνια ως μυθικά όντα που έσωζαν τις ζωές των θαλασσοπόρων. Όμως εμείς σήμερα μολύνουμε συνεχώς "το σπίτι τους", τα εκμεταλλευόμαστε για διασκέδαση και τα σκοτώνουμε για τροφή.

Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ "Ο Όρμος", παραγωγής 2009, σε σκηνοθεσία του Λούι Ψυχογιού και σενάριο του Μαρκ Μονρόε, ακολουθεί μια ομάδα ακτιβιστών και κινηματογραφιστών, στην αποστολή τους να εξερευνήσουν έναν κρυφό όρμο, στο Ταϊτζί της Ιαπωνίας, και να φωτίσουν το σκοτεινό του μυστικό. Χρησιμοποιώντας κρυφές κάμερες, η ομάδα αποκαλύπτει ότι, στον όρμο του μικρού αυτού παραλιακού Γιαπωνέζικου χωριού, διαπράττεται ένα οικολογικό έγκλημα: Χιλιάδες δελφίνια σφαγιάζονται ανελέητα κάθε χρόνο, ενώ κάποια από αυτά επιλέγονται και αιχμαλωτίζονται για να πουληθούν σε διάφορα θαλάσσια πάρκα. Η ταινία κινείται σε έναν μικρόκοσμο που αντικατοπτρίζει την ευρύτερη θλιβερή πραγματικότητα του σημερινού μας κόσμου, με έναν τρόπο που σοκάρει, αποτελώντας με δύο λέξεις ένα οικολογικό θρίλλερ.

"Ζούμε μια από τις μεγαλύτερες απώλειες στο ζωϊκό βασίλειο που θα μπορούσε να συγκριθεί με εκείνη των δεινοσαύρων", λέει ο Ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης Λούη Ψυχογιός, σε αποκλειστική συνέντευξή του στο portal Greek Reporter, το Μάρτιο του 2010. "Αυτή τη φορά όμως η καταστροφή προκαλείται από ένα μόνο είδος, τον άνθρωπο, και αυτό δεν είναι μόνον ένα τοπικό πρόβλημα της Ιαπωνίας, αλλά ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Ελπίζω ότι αυτή η ταινία θα εμπνεύσει πολλούς ανθρώπους να αναλάβουν δράση για να σταματήσουν τις άδικες περιβαλλοντικές καταστροφές. Το πρώτο που εύχομαι είναι, βλέποντας αυτήν την ταινία, οι γονείς να σταματήσουν να πηγαίνουν τα παιδιά τους στα δελφινάρια και στα πάρκα κολύμβησης με δελφίνια. Γιατί όταν απομακρύνουμε έξυπνα, έμβια όντα από το φυσικό τους περιβάλλον και τα αναγκάζουμε να κάνουν ηλίθια κόλπα για τη διασκέδασή μας, αυτό λέει περισσότερα για τη δική μας νοημοσύνη από ό,τι για τη δική τους. Ελπίζω ακόμα ότι οι Ιάπωνες θα σταματήσουν να σκοτώνουν τα δελφίνια γιατί, πέρα από το ηθικό ζήτημα, το κρέας τους είναι τοξικό και ακατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση. Θέλω να κάνω ταινίες και να εμπνέω τους ανθρώπους να σκέφτονται και να κάνουν αυτό που η καρδιά τους ξέρει πως είναι σωστό".

Πηγή